نگهدارندهها موادی هستند که به محصولات غذایی، نوشیدنیها، دارویی و... اضافه می شوند تا از تجزیه در اثر رشد میکروبی یا تغییرات شیمیایی نامطلوب جلوگیری شود. نگهدارندهها عفونتهای ناشی از غذا و فساد میکروبی را کاهش می دهند، و کیفیت غذا را حفظ می کنند. مواد نگهدارنده، همیشه توسط انسان برای افزایش ماندگاری غذا استفاده می شده است. در این مقاله قصد داریم تا به معرفی چند نگهدارنده طبیعی پرداخته و با آنها آشنا شویم.
لیمو حاوی اسید سیتریک می باشد و می تواند به عنوان یک نگهدارنده در نظر گرفته شود. از لیمو می توان برای نگهداری میوههایی که در یخچال هستند و حتی آبمیوه استفاده کنیم.
سیر دارای خواص ضد ویروسی است و باکتری های غذایی را از بین می برد. سیر در حفظ مواد غذایی مانند گوشت موثر است.
عسل سرشار از مواد مغذی است و سالهاست که به عنوان نگهدارنده طبیعی مواد غذایی استفاده می شود. غلظت زیاد قند در عسل و همینطور وجود مواد آنتی بیوتیکی، از پوسیدگی برخی مواد غدایی جلوگیری می کند.
پودر خردل به عنوان نگهدارنده ترشی استفاده می شود. خردل حاوی مواد آنتی اکسیدانی است و کمک می کند که ترشی در صورت نگهداری طولانی مدت خراب نشود.
استفاده از نمک به عنوان نگهدارنده غذا، یکی از قدیمی ترین شیوههای نگهداری غذا می باشد. نمک، نقش نگهدارنده خود را با خشک کردن غذا و ایجاد سطح محافظتی برای غذا با از بین بردن باکتری ها انجام می دهد.
عصاره گیاهان به عنوان یک نگهدارنده طبیعی بسیار خوب عمل می کند. برای مثال، پوست انار و هسته انگور دارای خواص آنتی باکتریایی است و در لبنبات به عنوان نگه دارنده طبیعی استفاه شود.
سرکه از تخمیر محلول شکر و آب تشکیل شده است و می توان از آن به عنوان یک نگهدارنده طبیعی استفاده کرد. اسید استیک موجود در سرکه در از بین بردن میکروب ها موثر است و از پوسیدگی مواد غذایی از جمله سبزیجات جلوگیری می کند.
فلفل قرمز را می توان در ظروف غلات و آرد قرار داد تا از آفتزدگی و پوسیدگی جلوگیری شود.